Anita Lipnicka is a Polish singer and songwriter who has steadily been gaining a solid reputation in Polish pop culture over the past twenty years. She is from Piotrków Trybunalski, a small city in central Poland.
Lipnicka started her career with the popular band Varius Manx in 1993. Though the band existed before Lipnicka joined, it did not find real success until it released its second album, Emu, with Lipnicka as lead singer. After recording two albums along with the group—the 1995 Elf after the 1994 Emu—she left in 1996 to start her solo career. The band suffered somewhat in popularity after she left, though it released several more albums.
Lipnicka moved to London to start her solo career, and released three albums over the course of three years. She wrote most of the songs herself. The first, Anything Can Happen (Wszystko się może zdaryć), went triple platinum. She then started a new collaboration with the English composer and songwriter John Porter, who lives permanently in Warsaw. Their first album, Indecent Songs (Nieprzyzwoite piosenki), released in 2003, went platinum and enjoyed both critical and commercial success. It also won the Fryderyk Award for best album. Lipnicka and Porter went on to release two more studio albums together, in collaboration with a variety of musicians from all over the globe. The third album, Goodbye (in English), went gold.
After the end of her collaboration with Porter, Lipnicka picked up her solo project again in 2009, singing mainly in English. According to her, the goal of her 2009 album, Hard Land of Wonder, was to “construct a real emotional bomb.” The album uses an unusual variety of musical instruments as well as Lipnicka’s powerful voice, and won the Fryderyk Award for best album in the category of poetic song. She released another solo album, Vena Amoris, in 2013.
“Bridges” (“Mosty”), a popular sing from Lipnicka’s first-ever solo album:
Lyrics for “Mosty”:
Wszystkie mosty, które między nami rozwiesiła noc,
Kruszą się jak szkło, w świetle dnia.
I coraz dalszy jesteś mi i znów nie znam Cię
Więc kim był ten człowiek, z którym dzieliłam swój sen.
A w mojej głowie wojna, myśli niespokojnych..
Między ziemią, a niebem szukamy się
Wciąż dalecy od siebie jak gwiazdy dwie,
jak gwiazdy dwie.
Kochany, mów mi częściej o miłości,
Bo chcę wierzyć, że jest,
A z dnia na dzień czasu coraz mniej,
By wymienić między sobą opłatki serc.
W mojej głowie wojna wieczna wojna
myśli niespokojnych…
Między ziemią, a niebem szukamy się
Tak dalecy od siebie, jak gwiazdy dwie,
jak gwiazdy dwie.
Mosty kruszą się, kruszą się w świetle dnia…
Między ziemią, a niebem, szukamy się,
Wciąż dalecy od siebie, jak gwiazdy dwie.
Między ziemią a niebem szukamy się,
Tak dalecy od siebie, jak….
“The Third Winter” (“Trzecia zima”), a single from Lipnicka’s most recent (2013) album:
Lyrics for “Trzecia zima”:
Znów wygładzam Ciebie w sobie
Wszystkie kanty wszystkie rogi
Grubo cukrem posypuję
Rozczarowań słone złogi
Znów się widzę obok Ciebie
Żonę z dziećmi ślę na księżyc
Sąsiadowi z miną kata
Pokazuję w windzie język
Czy to się kiedyś skończy, czy to się w końcu zmęczy?
Czy wreszcie się położy pod kocem niepamięci?
Między nami trzecia zima
Nie wiem nawet czy tam żyjesz
Na podglądzie znów przewijam
Nasze rozedrgane chwile
Znowu goszczę Ciebie w sobie
Znów Ci stawiam pomnik boski
Rana w środku się rozbliźnia
Pętla czasu ciśnie mocniej
Czy to się kiedyś skończy, czy to się w końcu zmęczy?
Czy wreszcie się położy pod kocem niepamięci?
Czy to się kiedyś skończy, czy ja Cię w końcu strawię?
Wyzionę niczym ducha, za sobą zostawię
Czy to się kiedyś skończy, czy to się w końcu zmęczy?
Czy wreszcie się położy pod kocem niepamięci?
Czy to się kiedyś skończy, czy ja Cię w końcu strawię?
Wyzionę niczym ducha, za sobą zostawię
Zostawię
