Krystyna Prońko is a Polish singer who mainly performs jazz. Born in Gorzów Wielkopolski, a small city in the far west of Poland, Prońko did not start out intending to become a singer: her first degree is in chemical analysis, and she worked in this field for some time.
Her first professional musical endeavor was with the band Reflex (Refleks). She then began participating in jazz festivals and at the Festival of Polish Song, popular among singer-songwriters. She won several awards for her song “Let My Heart Lull You to Sleep” (“Niech moje serce kołysze Ciebie do snu”) in 1975. At this time, she headed to Katowice to study at the Academy of Music, in the department of jazz and contemporary music. She continued recording music and participating in festivals while in school, and her popularity and success as a jazz singer rose, both on the charts and in terms of the prestigious awards she won. She also acted in a rock opera, 3400 Years After Icarus (3400 lat po Ikarze), and was named entertainer of the year in 1980 at the Festival of Polish Song.
A little later in her career, Prońko began trying her hand at contemporary music, in addition to jazz. She also headed in the other directions musically, singing with choirs, madrigal singers, and percussion groups. At the same time, she moved into the field of music journalism, leading music programs on both radio and TV.
In 2008 she was awarded the medal Gloria Artis by the Polish Ministry of Culture and National Heritage. She has released 12 solo albums and two additional live albums, and has recorded with other groups on nearly 20 other recordings. She is a prolific, well-respected, and impressive musician, and is still going strong.
“Paper Birds” (“Papierowe ptaki”), a song from Prońko’s first solo album; she appears here in concert with up-and-coming Polish singer Michał Gasz:
Lyrics for “Papierowe ptaki”:
Wycinałam je z papieru godzinami
Lecz nie chciały w niebo nigdy wzlecieć same
Chociaż były bardzo piękne
Jak prawdziwe
Przecież ptaków papierowych nie ożywię
Ref,
Ptaki moje, ptaki moje
Lećcie z wiatrem
W obłoki
z marzeniami Z nadziejami płyńcie w błękit głęboki
Ptaki moje, Ptaki moje
Z papieru samoloty
Czeka na was za chmurami słońce jak dukat złoty
Jeszcze dzisiaj kocham ptaki Mej młodości
One szczęście mi przyniosły i w miłości
wycinałam je a papieru godzinami
chociaż w niebo nigdy wzlecieć nie umiały
ptaki moje ptaki moje
lećcie z wiatrem
w obłoki
z marzeniami z nadziejami płyńcie w błękit głęboki
ptaki moje
ptaki moje z papieru
samoloty
czeka na was nad chmurami słonce jak dukat złoty
“Scammers” (“Oszuści”), 2015:
Lyrics for “Oszuści”:
Gdzie się podziali prawdziwi oszuści?
Jeden z nich był koleżką co to nie popuści
Jego przeszłość, ach jak on kąsał z klasą
Mówiły alfons z kasą, miał fason
Gdzie się podziali prawdziwi hustlerzy,
to każdy z nich chciał sam przeżyć.
Gdzie oni poszli? Którędy naprawdę?
Czy te legendy nie są aby dziś martwe?
Naprawdę nie śmierdział groszem
Mówił chcesz miłosierdzia: bardzo proszę
Kluczyki od bety, bez bety
To nie był dziany kretyn, znał każdy fetysz
Gdzie się podziali prawdziwi hustlerzy,
to każdy z nich chciał sam przeżyć.
Gdzie oni poszli? Którędy naprawdę?
Czy te legendy nie są aby dziś martwe?
Gadki w stylu: Comment tu t’appelles Sikso
Kim chcesz żebym był? Je m’appelle Mel Gibson
Jak skończył Mike Tyson czy R. Kelly
Był oszustem jakie miał szansę, przelicz
Gdzie się podziali prawdziwi hustlerzy,
to każdy z nich chciał sam przeżyć.
Gdzie oni poszli? Którędy naprawdę?
Czy te legendy nie są aby dziś martwe?
Gdzie się podziali prawdziwi hustlerzy,
to każdy z nich chciał sam przeżyć.
Gdzie oni poszli? Którędy naprawdę?
Czy te legendy nie są aby dziś martwe?
Gdzie się podziali prawdziwi hustlerzy,
to każdy z nich chciał sam przeżyć.
Gdzie oni poszli? Którędy naprawdę?
Czy te legendy nie są aby dziś martwe?
